Η θεραπεία της προστατίτιδας είναι μια χρονοβόρα διαδικασία που απαιτεί ολοκληρωμένη εξέταση του ασθενούς. Για τη σωστή διαχείριση ενός ασθενούς με προστατίτιδα, είναι απαραίτητο να γίνει ακριβής διάγνωση βάσει της εξέτασης, των αποτελεσμάτων των εξετάσεων και των μεθόδων ενόργανης έρευνας.
Είναι σημαντικό για τον γιατρό να κάνει διάκριση μεταξύ οξείας και χρόνιας φλεγμονής στον αδένα, βακτηριακής και άσηπτης διαδικασίας. Η διεξαγωγή αυτής της διαφοροποίησης σας επιτρέπει να καθορίσετε την τακτική της θεραπείας.
Στην οξεία φλεγμονή, ο κίνδυνος επιπλοκών, η έμφαση στη θεραπεία δίνεται στην αποτοξίνωση του ασθενούς, στην αντιβακτηριακή και αντιφλεγμονώδη θεραπεία.
Χρησιμοποιείται αντιβακτηριακή θεραπεία για χρόνια φλεγμονή στον αδένα, αλλά οδηγεί σε θετική επίδραση μόνο σε 1-2 ασθενείς στους 10, καθώς η χρόνια προστατίτιδα δεν έχει πάντα μόνο βακτηριακή αιτιολογία.
Επομένως, μια εξαιρετικά σημαντική πτυχή στη θεραπεία της χρόνιας προστατίτιδας είναι μια πολύπλοκη επίδραση σε όλους τους γνωστούς παθογενετικούς μηχανισμούς της νόσου.
Η φυσιοθεραπεία και η διαιτοθεραπεία προστίθενται στην αντιβακτηριακή και αντιφλεγμονώδη θεραπεία. Είναι εξαιρετικά σημαντικό για έναν ασθενή με χρόνια προστατίτιδα να διορθώσει τον τρόπο ζωής του, να απαλλαγεί από κακές συνήθειες, αγχωτικές επιρροές και να εξομαλύνει την ψυχοσυναισθηματική του κατάσταση.
Θεραπεία για οξεία βακτηριακή προστατίτιδα
Λειτουργία και δίαιτα
- Ξεκούραση στο κρεβάτι.
- Σεξουαλική ανάπαυση κατά τη διάρκεια της θεραπείας.
- Αποφυγή αγχωτικών επιπτώσεων περιβαλλοντικών παραγόντων (υποθερμία, υπερθέρμανση, υπερβολική ηλιοφάνεια).
- Κάνοντας δίαιτα.
Αντιβακτηριακά φάρμακα
Ο διορισμός αντιβιοτικής θεραπείας είναι υποχρεωτικός για την οξεία βακτηριακή προστατίτιδα (ΑΒΠ) και συνιστάται για χρόνια φλεγμονή στον αδένα.
Η OBP είναι μια σοβαρή μολυσματική και φλεγμονώδης διαδικασία, που συνοδεύεται από έντονο πόνο, πυρετό και αυξημένη κόπωση του ασθενούς.
Όταν τεθεί η διάγνωση της ABP, χορηγείται στον ασθενή παρεντερική αντιβιοτική θεραπεία. Αρχικά, συνταγογραφούνται αντιβιοτικά ευρέος φάσματος - πενικιλίνες, κεφαλοσπορίνες 3ης γενιάς, φθοριοκινολόνες.
Στην αρχή της θεραπείας, είναι δυνατός ο συνδυασμός ενός από τα αναφερόμενα αντιβιοτικά με φάρμακα της ομάδας αμινογλυκοσιδών. Μετά τη διακοπή της οξείας διαδικασίας και την ομαλοποίηση της κατάστασης του ασθενούς, μεταφέρονται σε από του στόματος αντιβιοτικά και συνεχίζουν τη θεραπεία για 2-4 εβδομάδες.
Εάν είναι δυνατόν, πριν από το διορισμό εμπειρικής αντιβιοτικής θεραπείας, συνιστάται η διεξαγωγή βακτηριακής καλλιέργειας των ούρων για τον προσδιορισμό της χλωρίδας και της ευαισθησίας στα αντιβακτηριακά φάρμακα.
Κατά κανόνα, κατά τη διάγνωση της ABP και της σοβαρής δηλητηρίασης, η ανάγκη θεραπείας με έγχυση, με επιπλοκές της νόσου (σχηματισμός αποστήματος παγκρέατος, οξεία κατακράτηση ούρων), ο ασθενής νοσηλεύεται.
Ελλείψει επιπλοκών, είναι δυνατή η εξωνοσοκομειακή θεραπεία με από του στόματος φαρμακευτική αγωγή.
Λειτουργικές παρεμβάσεις
Η χειρουργική θεραπεία ενδείκνυται για επιπλοκές της OBP. Ένα απόστημα με διάμετρο μεγαλύτερη από 1 cm είναι απόλυτη ένδειξη για χειρουργική επέμβαση.
Η διορθική ή η περινεϊκή προσπέλαση χρησιμοποιείται για την παροχέτευση του παγκρεατικού αποστήματος υπό τον έλεγχο του διορθικού υπερήχου (TRUS).
Υπάρχουν ενδείξεις για την αποτελεσματικότητα της θεραπείας με διάμετρο αποστήματος μικρότερη από 1 cm.
Με την άκαιρη παροχέτευση ενός παγκρεατικού αποστήματος, μπορεί να ανοίξει αυθόρμητα, μια ανακάλυψη πυώδους περιεχομένου στον λιπώδη ιστό που περιβάλλει το ορθό, με την ανάπτυξη παραπρωκτίτιδας. Με την παραπρωκτίτιδα, είναι απαραίτητη η ανοιχτή παροχέτευση του παραπρωκτικού ιστού.
Περίπου 1 στους 10 ασθενείς με ABP αναπτύσσουν οξεία κατακράτηση ούρων. Κατά κανόνα απαιτείται υπερηβική κυστοστομία για την εξάλειψή της (η τοποθέτηση ουροποιητικού καθετήρα μπορεί να είναι επώδυνη και να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης ΧΝΝ).
Τις περισσότερες φορές, η κυστοστομία τροκάρ γίνεται με τοπική αναισθησία και υπό υπερηχογραφικό έλεγχο. Πριν από την επέμβαση, το σημείο εισαγωγής του σωλήνα τρυπιέται με τοπικό αναισθητικό διάλυμα.
Μια μικρή τομή στο δέρμα γίνεται με νυστέρι. Υπό την καθοδήγηση υπερήχων, ένα τροκάρ εισάγεται στην κοιλότητα της ουροδόχου κύστης, μέσω του οποίου ένας καθετήρας ούρων διοχετεύεται στην ουροδόχο κύστη.
Αντιμετώπιση χρόνιας βακτηριακής προστατίτιδας
Η χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα (εφεξής καλούμενη ΧΝΝ) αντιμετωπίζεται με αλλαγές στον τρόπο ζωής και φάρμακα. Μεγάλης σημασίας έχουν:
- Αποφυγή περιβαλλοντικών στρεσογόνων παραγόντων.
- Διατήρηση σωματικής δραστηριότητας.
- Κάνοντας δίαιτα.
- Τακτική σεξουαλική δραστηριότητα χωρίς έξαρση.
- Χρήση αντισύλληψης φραγμού.
Ιατρική περίθαλψη
Οι φθοριοκινολόνες χρησιμοποιούνται πιο συχνά στη θεραπεία της χρόνιας βακτηριακής προστατίτιδας (ΧΝΝ).
Αυτή η ομάδα φαρμάκων προτιμάται λόγω των καλών φαρμακοκινητικών χαρακτηριστικών, της αντιβακτηριακής δράσης έναντι της αρνητικής κατά Gram χλωρίδας, συμπεριλαμβανομένου του P. aeruginosa.
Η εμπειρική αντιβιοτική θεραπεία στη ΧΝΝ δεν συνιστάται..
Η διάρκεια της θεραπείας επιλέγεται με βάση τη συγκεκριμένη κλινική κατάσταση, την κατάσταση του ασθενούς και την παρουσία συμπτωμάτων δηλητηρίασης.
Στη ΧΝΝ, η διάρκεια της αντιβιοτικής θεραπείας είναι 4-6 εβδομάδες μετά τη διάγνωση. Προτιμάται η από του στόματος οδός χορήγησης φαρμάκων σε υψηλές δόσεις. Εάν η ΧΝΝ προκαλείται από ενδοκυτταρικά βακτήρια, συνταγογραφούνται φάρμακα από την ομάδα των τετρακυκλινών.
Η αντιβακτηριακή θεραπεία για ένα καθιερωμένο παθογόνο περιλαμβάνει το διορισμό των ακόλουθων φαρμάκων.
Σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου (CPPS)
Η θεραπεία της βακτηριακής μορφής φλεγμονής του παγκρέατος μπορεί να πραγματοποιηθεί σε εξωτερική βάση.
Ο ασθενής συμβουλεύεται:
- Οδηγώντας έναν ενεργό τρόπο ζωής.
- Τακτική σεξουαλική ζωή (τουλάχιστον 3 r / εβδομάδα).
- αντισύλληψη φραγμού.
- Κάνοντας δίαιτα.
- Αποκλεισμός αλκοόλ.
Παρά την απουσία βακτηριακού συστατικού, είναι δυνατό να συνταγογραφηθεί μια πορεία θεραπείας δύο εβδομάδων για το NCPPS.
Με θετική δυναμική της νόσου, μείωση των συμπτωμάτων, η συνταγογραφούμενη θεραπεία συνεχίζεται για έως και 30-40 ημέρες. Εκτός από τα αντιβιοτικά για τη θεραπεία του NCPPS, χρησιμοποιούνται τα ακόλουθα:
- α1 - αναστολείς.
- ΜΣΑΦ.
- Μυοχαλαρωτικά.
- αναστολείς 5α αναγωγάσης. Προς το παρόν, δεν υπάρχουν στοιχεία για την αποτελεσματικότητα των αναστολέων α1, των μυοχαλαρωτικών, των αναστολέων της 5α αναγωγάσης.
- Με τη μακροχρόνια θεραπεία του NCPPS, είναι δυνατό να συνταγογραφηθούν φυτικά σκευάσματα: εκχύλισμα Serenoa repens, Pygeum africanum, Phleum pretense, Zea mays.
- Μασάζ προστάτη. Με το NCPPS, είναι δυνατό να κάνετε μασάζ στο πάγκρεας έως και 3 φορές την εβδομάδα καθ' όλη τη διάρκεια της θεραπείας.
- Η αποτελεσματικότητα δεν έχει αποδειχθεί, αλλά χρησιμοποιείται FTL: ηλεκτρική διέγερση, θερμική, μαγνητική, δόνηση, λέιζερ, θεραπεία υπερήχων.
Στο NCPPS, η θεραπεία, η βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών είναι αμφίβολη και απίθανη λόγω της χαμηλής αποτελεσματικότητας των περισσότερων από τις αναφερόμενες θεραπείες.
Ασυμπτωματική φλεγμονή
Ο κύριος στόχος της θεραπείας για προστατίτιδα τύπου IV είναι η ομαλοποίηση του επιπέδου του ειδικού για τον προστάτη αντιγόνου (PSA) με την αύξησή του. Με ένα φυσιολογικό επίπεδο PSA, δεν απαιτείται θεραπεία..
Η θεραπεία αυτού του τύπου προστατίτιδας δεν απαιτεί νοσηλεία και πραγματοποιείται σε εξωτερικά ιατρεία.
Η μη φαρμακευτική θεραπεία περιλαμβάνει:
- Δραστήριος τρόπος ζωής.
- Εξάλειψη των αγχωτικών επιδράσεων στον οργανισμό (υποθερμία, ηλιοφάνεια), που καταστέλλουν τη δραστηριότητα του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού.
- Χρήση μεθόδων αντισύλληψης φραγμού.
- Κάνοντας δίαιτα.
Η φαρμακευτική θεραπεία περιλαμβάνει το διορισμό αντιβιοτικών με επακόλουθη παρακολούθηση της αποτελεσματικότητας, συγκεκριμένα φθοριοκινολόνες, τετρακυκλίνες ή σουλφοναμίδες για περίοδο 30-40 ημερών με έλεγχο του επιπέδου του PSA.
Το κριτήριο για την αποτελεσματικότητα της θεραπείας είναι η μείωση του επιπέδου PSA 3 μήνες μετά τη θεραπεία με αντιβιοτικά.
Τα μακροχρόνια αυξημένα επίπεδα PSA στην προστατίτιδα τύπου IV απαιτούν επαναλαμβανόμενες βιοψίες προστάτη για να αποκλειστεί ο καρκίνος του προστάτη.
Πρωκτικά υπόθετα
Το κύριο πλεονέκτημα της χρήσης πρωκτικών υπόθετων στη θεραπεία της προστατίτιδας είναι η υψηλότερη βιοδιαθεσιμότητα σε σύγκριση με τις από του στόματος μορφές φαρμάκων και η δημιουργία της υψηλότερης συγκέντρωσης του φαρμάκου στα αγγεία της μικρής λεκάνης, γύρω από το πάγκρεας.
Κατά κανόνα, τα πρωκτικά υπόθετα συμπληρώνουν τα σχήματα θεραπείας της προστατίτιδας που παρουσιάστηκαν παραπάνω, δηλαδή ανήκουν στην επικουρική θεραπεία.
| Ομάδα φαρμάκων | Κλινική επίδραση |
|---|---|
| Υπόθετα βασισμένα σε ΜΣΑΦ | Οδηγούν σε μείωση της σύνθεσης προφλεγμονωδών παραγόντων, μειώνουν τον πόνο και σταματούν τον πυρετό. |
| Υπόθετα με αντιβακτηριακά φάρμακα | Σπάνια χρησιμοποιείται στη θεραπεία της προστατίτιδας. Πιο συχνά, οι γιατροί καταφεύγουν σε ενδομυϊκά ή ενδοφλέβια αντιβιοτικά για τη θεραπεία της βακτηριακής προστατίτιδας. |
| Υπόθετα με τοπικά αναισθητικά | Εκτός από το τοπικό αναισθητικό αποτέλεσμα, έχουν αντιφλεγμονώδη δράση, βελτιώνουν τη μικροκυκλοφορία στο πάγκρεας. Πρωτογενής χρήση στην πρωκτολογία. |
| Υπόθετα με βάση τα φυτά | Τοπική αντιφλεγμονώδη, αναλγητική και αντισηπτική δράση. |
| Υπόθετα βασισμένα σε πολυπεπτίδια ζωικής προέλευσης | Οργανοτροπική δράση |
Διατροφή και ορθολογική διατροφή
Η συμμόρφωση με τη διατροφή είναι βασικό σημείο στη θεραπεία της χρόνιας προστατίτιδας. Ορισμένοι τύποι προϊόντων, μια αλλεργική αντίδραση του σώματος σε αυτά, μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη φλεγμονής στο πάγκρεας, στην ανάπτυξη συμπτωμάτων προστατίτιδας.
Η τροποποίηση της διατροφής μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική βελτίωση της ποιότητας ζωής με ταυτόχρονη μείωση των συμπτωμάτων της νόσου.
Οι πιο κοινές τροφές που επιδεινώνουν τα συμπτώματα της προστατίτιδας είναι:
- Πικάντικο φαγητό, μπαχαρικά.
- Πικάντικο πιπέρι.
- Αλκοολούχα ποτά.
- Ξινά φαγητά, μαρινάδες.
- Σιτάρι.
- Γλουτένη.
- Καφεΐνη.
Η λειτουργία του εντέρου και το πάγκρεας είναι αλληλένδετα: με την ανάπτυξη προβλημάτων με τα έντερα, μπορεί να αναπτυχθούν συμπτώματα φλεγμονής του προστάτη και αντίστροφα.
Σημαντική πτυχή στην πρόληψη της ανάπτυξης προστατίτιδας, στην πρόληψη της υποτροπής της φλεγμονής στο στρώμα του αδένα στη χρόνια πορεία της νόσου, είναι η λήψη προβιοτικών.
Τα προβιοτικά είναι παρασκευάσματα που περιέχουν βακτήρια που ζουν σε ένα υγιές έντερο. Οι κύριες επιδράσεις των προβιοτικών είναι η καταστολή της παθολογικής μικροχλωρίδας, η αντικατάστασή της, η σύνθεση ορισμένων βιταμινών, η βοήθεια στην πέψη και, ως εκ τούτου, η διατήρηση του ανθρώπινου ανοσοποιητικού συστήματος.
Τις περισσότερες φορές, ένα άτομο καταναλώνει προβιοτικά με τη μορφή γαλακτοκομικών προϊόντων που έχουν υποστεί ζύμωση - κεφίρ, γιαούρτι, ξινή κρέμα, ζυμωμένο ψημένο γάλα. Το κύριο μειονέκτημα αυτών των μορφών είναι η ευπάθεια των βακτηρίων από τη δράση του όξινου περιβάλλοντος του στομάχου (τα περισσότερα βακτήρια πεθαίνουν στο στομάχι υπό τη δράση του υδροχλωρικού οξέος και μόνο ένας μικρός αριθμός από αυτά φτάνουν στο έντερο).
Για το καλύτερο αποτέλεσμα και την πληρέστερη παράδοση, έχουν προταθεί κάψουλες με βακτήρια. Η κάψουλα περνά από το επιθετικό περιβάλλον του στομάχου και διαλύεται στα έντερα, διατηρώντας ανέπαφα τα βακτήρια.
Η ανάπτυξη φλεγμονής στο πάγκρεας μπορεί να οδηγήσει σε έλλειψη ψευδαργύρου στο σώμα, τρώγοντας ρύπους.
Οι τροφικές αλλεργίες μπορούν επίσης να συμβάλουν στην ανάπτυξη προστατίτιδας.
Πολλοί άνδρες σημειώνουν βελτίωση στην κατάστασή τους, μείωση των συμπτωμάτων της νόσου όταν αλλάζουν σε μια δίαιτα που αρνείται να φάει σιτάρι και γλουτένη.
Η γλουτένη, μια πρωτεΐνη που βρίσκεται στο σιτάρι, μπορεί να προκαλέσει χρόνια φλεγμονή στο λεπτό έντερο και να οδηγήσει σε δυσαπορρόφηση. Το αποτέλεσμα της μειωμένης λειτουργίας του εντέρου είναι μια σειρά από παθολογίες, συμπεριλαμβανομένης της προστατίτιδας.
Γενικά, είναι σημαντικό να στραφείτε σε μια υγιεινή διατροφή και να αποφύγετε τροφές που μπορούν να προκαλέσουν φλεγμονή στο πάγκρεας. Είναι απαραίτητο να αυξήσετε την κατανάλωση προϊόντων από την παρακάτω λίστα:
- Λαχανικά.
- Φρούτα (Τα όξινα φρούτα πρέπει να αποφεύγονται καθώς μπορούν να επιδεινώσουν τα συμπτώματα της προστατίτιδας).
- φυτική πρωτεΐνη.
- Τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε ψευδάργυρο, συμπληρώματα ψευδαργύρου.
- Τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα (ελιές, ελαιόλαδο και λινέλαιο, ιχθυέλαιο, θαλάσσιο ψάρι περιέχουν ακόρεστα και πολυακόρεστα λιπαρά οξέα σε μεγάλες ποσότητες).
- Τροφές πλούσιες σε φυτικές ίνες (πλιγούρι βρώμης, μαργαριτάρι).
Η μετάβαση στη μεσογειακή διατροφή μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική μείωση των συμπτωμάτων της φλεγμονής στο πάγκρεας. Μειωμένη κατανάλωση κόκκινου κρέατος, κατανάλωση ψαριών, φασολιών, φακών, ξηρών καρπών, που είναι φτωχά σε κορεσμένα λιπαρά και χοληστερόλη.
Είναι σημαντικό να διατηρείται επαρκής ενυδάτωση του σώματος. Ένας άνδρας χρειάζεται να πίνει περίπου 1, 5-2 λίτρα καθαρού πόσιμου νερού την ημέρα.
Θα πρέπει να αποφύγετε να πίνετε σόδα, καφέ και τσάι. Ένας ασθενής με προστατίτιδα πρέπει να περιορίσει την πρόσληψη αλκοόλ ή να σταματήσει να το πίνει εντελώς.
Αλλάζουμε τον τρόπο ζωής
- Περιορισμός στρεσογόνων περιβαλλοντικών επιρροών, που μπορεί να οδηγήσει σε εξασθένηση του ανοσοποιητικού συστήματος του ασθενούς.
- Ομαλοποίηση της ψυχοσυναισθηματικής κατάστασης. Οδηγεί σε βελτίωση των συμπτωμάτων λόγω αύξησης του ουδού πόνου, βελτιώσεις στη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και λιγότερη προσήλωση του ασθενούς στην ασθένειά του.
- Σωματική δραστηριότητα. Η τακτική άσκηση χωρίς υπερβολική άσκηση οδηγεί σε μείωση των συμπτωμάτων της χρόνιας προστατίτιδας. Μια σημαντική πτυχή είναι η απόρριψη των αθλημάτων, που συνοδεύεται από πίεση στο περίνεο (ιππασία, ποδήλατο).
- Αποφυγή παρατεταμένου καθίσματος. Η πίεση στην περιοχή του περινέου οδηγεί σε στασιμότητα του αίματος στη λεκάνη και έκκριση του παγκρέατος, οδηγώντας σε έξαρση της νόσου.
- Περιορισμός των θερμικών διαδικασιών (μπάνιο, σάουνα) κατά τη διάρκεια έξαρσης της νόσου. Είναι δυνατό να επισκεφθείτε τα λουτρά, τις σάουνες σε σύντομα μαθήματα 3-5 λεπτών ανά είσοδο κατά τη διάρκεια της ύφεσης της προστατίτιδας. Η δυνατότητα να πάτε στο μπάνιο, στη σάουνα θα πρέπει να συμφωνηθεί με τον θεράποντα ιατρό, κάθε περίπτωση είναι ατομική και απαιτεί ειδική προσέγγιση στη θεραπεία. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να πηδήξετε σε μια πισίνα με κρύο νερό μετά το ατμόλουτρο / λουστείτε με κρύο νερό.
- Τα ζεστά καθιστικά λουτρά οδηγούν σε ανακούφιση από τα συμπτώματα της προστατίτιδας. Η τακτική λήψη ζεστών λουτρών, με βύθιση ολόκληρου του σώματος σε ζεστό νερό, έχει μεγαλύτερη επίδραση σε σύγκριση με τα λουτρά, όπου μόνο το περίνεο και οι γλουτοί πέφτουν σε ζεστό νερό. Στο μπάνιο παρατηρείται μεγαλύτερη χαλάρωση των μυών του πυελικού εδάφους, μείωση των παθολογικών παρορμήσεων από τις νευρικές ίνες και κατά συνέπεια μείωση του πόνου.
- Τακτική σεξουαλική δραστηριότητα. Η τακτική εκσπερμάτιση συμβάλλει στην έκκριση του παγκρέατος. Η παρατεταμένη απουσία σεξουαλικής δραστηριότητας, η εκσπερμάτιση οδηγεί σε στασιμότητα του μυστικού στους πόρους του παγκρέατος και αυξάνει τον κίνδυνο μόλυνσης του, την ανάπτυξη φλεγμονής στο στρώμα του παγκρέατος.
- Η χρήση μεθόδων αντισύλληψης φραγμού για περιστασιακή σεξουαλική επαφή, η παραμικρή υποψία για ΣΜΝ σε ασθενή και σεξουαλικό σύντροφό του.
- Ένα συχνό θέμα που απασχολεί τους ασθενείς με προστατίτιδα είναι η δυνατότητα διατήρησης της σεξουαλικής δραστηριότητας. Σε ασθενή με χρόνια προστατίτιδα δεν απαγορεύεται να κάνει σεξ. Η σεξουαλική ανάπαυση συνιστάται για οξεία φλεγμονή στο πάγκρεας.
Η επιτυχία στη θεραπεία της προστατίτιδας δεν ανήκει αποκλειστικά στον θεράποντα ιατρό, αλλά είναι αποτέλεσμα της κοινής δουλειάς γιατρού και ασθενούς.
Εάν ο ασθενής συμμορφώνεται με όλες τις συστάσεις και τις συνταγές του γιατρού, μειώνει τους παράγοντες κινδύνου για υποτροπή της νόσου, υποβάλλεται τακτικά σε εξετάσεις, τότε, με αυτόν τον τρόπο, συνεισφέρει το 50% του στην επιτυχία της θεραπείας της νόσου.