Η χρόνια προστατίτιδα είναι ένα σοβαρό πρόβλημα. Ακόμη και η σύγχρονη ουρολογία δεν είναι σε θέση να απαντήσει σε πολλά ερωτήματα σχετικά με αυτή την παθολογία. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι η χρόνια προστατίτιδα είναι μια ασθένεια που είναι αποτέλεσμα μιας ολόκληρης σειράς προβλημάτων υγείας, που περιλαμβάνουν βλάβες ιστών, καθώς και δυσλειτουργίες όχι μόνο του ουροποιητικού και του προστάτη αδένα, αλλά και άλλων οργάνων.
Η παθολογία διαγιγνώσκεται κυρίως σε άνδρες αναπαραγωγικής ηλικίας. Στους ηλικιωμένους άνδρες, η χρόνια προστατίτιδα συνοδεύεται συχνά από καλοήθη νεοπλάσματα του προστάτη.
Ταξινόμηση ασθενειών
Η ταξινόμηση της προστατίτιδας αναπτύχθηκε από επιστήμονες στο Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας των ΗΠΑ το 1995:
%20και%20φλεγμονώδης%20χρόνια%20προστατίτιδα%20(δεξιά).webp)
- 1 τύπος- οξεία βακτηριακή προστατίτιδα. Διαγιγνώσκεται στο 5% των περιπτώσεων φλεγμονής του προστάτη.
- τύπος 2- βακτηριακή χρόνια προστατίτιδα.
- 3 τύπου- χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα. Αυτή η παθολογία έχει άλλο όνομα - σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου.
- τύπου 3Α- μια φλεγμονώδης μορφή χρόνιας προστατίτιδας. Διαγιγνώσκεται στο 60% των περιπτώσεων χρόνιας προστατίτιδας.
- τύπου 3Β- μη φλεγμονώδης μορφή χρόνιας προστατίτιδας. Διαγιγνώσκεται στο 30% των περιπτώσεων.
- 4 τύπου- ασυμπτωματική προστατίτιδα.
Υπάρχει επίσης μια ταξινόμηση της χρόνιας προστατίτιδας, που καταρτίστηκε το 1990.
Συμπτώματα χρόνιας προστατίτιδας
Αίσθημα δυσφορίας και πόνος στην περιοχή της πυέλου που διαρκεί περισσότερο από 3 μήνες είναι τα κύρια συμπτώματα της χρόνιας προστατίτιδας.
Επιπλέον, παρατηρούνται διαταραχές του ουροποιητικού και στυτική δυσλειτουργία:
- ο πόνος εμφανίζεται στο περίνεο, μπορεί να ακτινοβολεί στον πρωκτό, τη βουβωνική χώρα, το εσωτερικό του μηρού, το ιερό οστό, τη μέση και το όσχεο. Ο πόνος από τη μια πλευρά, που εκτείνεται στον όρχι, συχνά δεν είναι σύμπτωμα χρόνιας προστατίτιδας.
- δεν εμφανίζεται στύση, παρά την παρουσία κατάλληλων συνθηκών, αλλά δεν παρατηρείται πλήρης ανικανότητα.
- στα αρχικά στάδια της ανάπτυξης της νόσου, παρατηρείται πρόωρη εκσπερμάτιση.
- συχνοουρία, ακράτεια ούρων, πόνος και αίσθημα καύσου κατά τη διαδικασία εκκένωσης της ουροδόχου κύστης.
Η κλινική εικόνα μπορεί να διαφέρει ανάλογα με τον τύπο της χρόνιας προστατίτιδας.
μολυσματική μορφή:
- Συχνή ούρηση τη νύχτα.
- Πόνος στους μηρούς, στο περίνεο, στη βάλανο του πέους και στο ορθό, που επιδεινώνεται από την κίνηση.
- επώδυνη ούρηση?
- αδύναμη ροή ούρων.
Ειδικά λοιμώδη:
- βλεννώδη απόρριψη από την ουρήθρα.
- τα παραπάνω συμπτώματα.
Μη λοιμώδης προστατίτιδα:
- οξύς πόνος στο περίνεο.
- πόνος στους μηρούς και στο κεφάλι του πέους.
- ο πόνος εντείνεται με την αναγκαστική διακοπή της σεξουαλικής επαφής ή την παρατεταμένη απουσία στενής ζωής.
Σπουδαίος!Η ασθένεια εξελίσσεται κατά κύματα. Τα συμπτώματα μπορεί είτε να εξασθενήσουν είτε να ενταθούν, αλλά η παρουσία τους δείχνει ξεκάθαρα την παρουσία μιας φλεγμονώδους διαδικασίας.
Τα συμπτώματα μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με το στάδιο ανάπτυξης της παθολογίας.
Διακρίνονται τα ακόλουθα στάδια ανάπτυξης της παθολογίας:
- Εξιδρωματικό.Ο ασθενής αισθάνεται πόνο στην ηβική, στη βουβωνική χώρα και στο όσχεο. Υπάρχει συχνοουρία και αίσθημα ενόχλησης μετά την επαφή. Μια στύση μπορεί να βλάψει.
- Εναλλακτική λύση.Ο πόνος εντείνεται, εντοπίζεται στη βουβωνική χώρα, το ηβικό μέρος και δίνει στο ιερό οστό. Η ούρηση επιταχύνεται, αλλά συμβαίνει χωρίς δυσκολία. Η στύση δεν υποφέρει.
- Πολλαπλασιαστική.Κατά τη διάρκεια μιας έξαρσης, η ούρηση γίνεται πιο συχνή. Η ροή των ούρων γίνεται αδύναμη.
- Κικατρικό.Εμφανίζεται σκλήρυνση του ιστού του προστάτη. Υπάρχει ένα αίσθημα βάρους στο ιερό και την ηβική περιοχή. Αυξημένη ούρηση. Η στύση γίνεται αδύναμη. Η εκσπερμάτιση μπορεί να απουσιάζει εντελώς.
Τα συμπτώματα μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με την πορεία της νόσου, αλλά σε κάθε περίπτωση, θα αυξηθούν σταδιακά.
Αιτίες χρόνιας προστατίτιδας
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που οδηγούν σε χρόνια προστατίτιδα. Η ασθένεια εμφανίζεται υπό την επίδραση μολυσματικών παραγόντων. Ο ασθενής έχει ορμονικές, νευροβλαστικές, ανοσολογικές και αιμοδυναμικές διαταραχές. Οι βιοχημικοί παράγοντες, η παλινδρόμηση των ούρων στους λοβούς του προστάτη και η διαταραχή της λειτουργίας των αυξητικών παραγόντων, που ευθύνονται για τον πολλαπλασιασμό των ζωντανών κυττάρων, επηρεάζουν.
Λόγοι που επηρεάζουν το σχηματισμό της παθολογίας:
- λοιμώξεις του ουρογεννητικού συστήματος.
- υποδυναμία?
- ακανόνιστη σεξουαλική ζωή?
- συνεχής καθετηριασμός της ουροδόχου κύστης.
- τακτική υποθερμία.
Ανάπτυξηασθένειες βακτηριακής φύσηςπροάγει την ενδοπροστατική παλινδρόμηση των ούρων.
Χρόνια βακτηριακή προστατίτιδααναπτύσσεται στο πλαίσιο νευρογενών διαταραχών των μυών του πυελικού εδάφους, καθώς και στοιχείων που είναι υπεύθυνα για τη λειτουργία του τοιχώματος της ουροδόχου κύστης, του προστάτη και της ουρήθρας.
Σχηματισμόςμυοπεριτονιακά σημεία ενεργοποίησης, που βρίσκονται κοντά στα όργανα του ουρογεννητικού συστήματος και στον προστάτη αδένα, μπορεί να προκαλέσουν σύνδρομο πυελικού πόνου. Σημεία που είναι αποτέλεσμα ορισμένων ασθενειών, χειρουργικών επεμβάσεων και τραυματισμών μπορεί να προκαλέσουν πόνο στην ηβική περιοχή, το περίνεο και τις παρακείμενες περιοχές.
Διάγνωση παθολογίας
Η παρουσία ενός συμπλέγματος συμπτωμάτων καθιστά δυνατή τη διάγνωση της χρόνιας προστατίτιδας χωρίς μεγάλη δυσκολία. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, η παθολογία μπορεί να είναι ασυμπτωματική. Στην περίπτωση αυτή, εκτός από την τυπική εξέταση και ανάκριση του ασθενούς, απαιτούνται πρόσθετες μέθοδοι έρευνας.Η νευρολογική εξέταση και η μελέτη της ανοσολογικής κατάστασης του ασθενούς είναι υποχρεωτική..
Σπουδαίος!Ειδικά ερωτηματολόγια και ερωτηματολόγια σάς επιτρέπουν να προσδιορίσετε με μεγαλύτερη ακρίβεια τα υποκειμενικά συναισθήματα του ασθενούς και να αποκτήσετε μια πλήρη εικόνα της κατάστασης της υγείας, της έντασης του πόνου, των διαταραχών της εκσπερμάτωσης, της στύσης και της ούρησης.
Εργαστηριακή διάγνωση
Η εργαστηριακή διάγνωση καθιστά δυνατή τη διάκριση μεταξύ μιας βακτηριακής και βακτηριακής μορφής παθολογίας, καθώς και τον προσδιορισμό του τύπου του παθογόνου και την ακριβέστερη διάγνωση.Η χρόνια φλεγμονή του προστάτη επιβεβαιώνεται όταν το τέταρτο δείγμα ούρων ή έκκρισης προστάτη περιέχει περισσότερα από 10 λευκοκύτταρα στο PZ ή βακτηριακές ενώσεις.Όταν ο αριθμός των λευκοκυττάρων είναι αυξημένος, αλλά τα βακτήρια δεν έχουν σπαρθεί, το υλικό εξετάζεται για την ανίχνευση χλαμυδίων ή άλλων παθογόνων STD.
- Το έκκριμα από την ουρήθρα αποστέλλεται στο εργαστήριο για να ανιχνεύσει ιική, μυκητιακή και βακτηριακή χλωρίδα, λευκοκύτταρα και βλέννα σε αυτήν.
- Η απόξεση από την ουρήθρα εξετάζεται με PCR. Αυτό σας επιτρέπει να εντοπίσετε παθολογικούς παράγοντες που μεταδίδονται σεξουαλικά.
- Πραγματοποιήστε μια μικροσκοπική εξέταση της έκκρισης του προστάτη για να μετρήσετε τον αριθμό των μακροφάγων, των λευκοκυττάρων, των αμυλοειδών και των σωμάτων Trousseau-Lalemand. Συνταγογραφείται μια ανοσολογική μελέτη και μια βακτηριολογική μελέτη. Προσδιορίστε το επίπεδο των μη ειδικών αντισωμάτων.
- Η αιμοληψία πραγματοποιείται δέκα ημέρες μετά την ψηφιακή εξέταση του ορθού για να προσδιοριστεί η συγκέντρωση του PSA σε αυτό. Με ρυθμό άνω των 4, 0 ng/ml, ο ασθενής υποβάλλεται σε βιοψία προστάτη για να αποκλειστεί ογκολογικός έλεγχος.
Η διάγνωση εκτίθεται με βάση τα αποτελέσματα των ερευνών.
Ενόργανη διάγνωση
Για να διευκρινιστεί το στάδιο και η μορφή της νόσου θα βοηθήσει το διορθικό υπερηχογράφημα του αδένα. Το υπερηχογράφημα σάς επιτρέπει να αποκλείσετε άλλες διαγνώσεις, να παρακολουθείτε την αποτελεσματικότητα της θεραπείας, καθώς και να προσδιορίσετε το μέγεθος του προστάτη, την ηχοδομή του, την ομοιογένεια και την πυκνότητα των σπερματοδόχων κυστιδίων. Οι ουροδυναμικές μελέτες και η μυογραφία των μυών του πυελικού εδάφους θα επιτρέψουν την αποκάλυψη της υποκυστικής απόφραξης και των νευρογενών διαταραχών που συχνά συνοδεύουν την παθολογία.
Η τομογραφία και η μαγνητική τομογραφία χρησιμοποιούνται για τη διαφορική διάγνωση, ιδίως με τον καρκίνο του προστάτη. Αυτές οι μέθοδοι θα αποκαλύψουν παραβιάσεις στα όργανα της πυέλου και στη σπονδυλική στήλη.
Διαφορική Διάγνωση
Η διαφορική διάγνωση είναι σημαντική, καθώς υπάρχει κίνδυνος ο ασθενής να έχει πιο σοβαρή νόσο.
Η διαφορική διάγνωση γίνεται με τέτοιες ασθένειες:
- ψευδοδυσσινεργία, λειτουργική διαταραχή του συστήματος εξωστήρα-σφιγκτήρα, δυσλειτουργία της ουροδόχου κύστης νευρογενούς προέλευσης, σύνδρομο σύνθετου περιφερειακού πόνου.
- στένωση της ουροδόχου κύστης, υπερτροφικές αλλαγές στον αυχένα της κύστης, αδένωμα του προστάτη.
- οστείτιδα της ηβικής άρθρωσης, κυστίτιδα.
- παθολογία του ορθού.
Εάν εμφανιστούν συμπτώματα, ο αδένας του προστάτη πρέπει να εξεταστεί από ουρολόγο ή ανδρολόγο. Κάντε υπερηχογράφημα. Εάν είναι απαραίτητο, συνταγογραφείται βιοψία του προστάτη αδένα.
Μέθοδοι θεραπείας παθολογίας
Η χρόνια προστατίτιδα αντιμετωπίζεται από ουρολόγο ή ανδρολόγο. Η θεραπεία πραγματοποιείται με πολύπλοκο τρόπο. Η διόρθωση εξαρτάται από τον τρόπο ζωής του ασθενούς, τα χαρακτηριστικά σκέψης και τις συνήθειές του. Είναι σημαντικό να κινείστε περισσότερο, να ελαχιστοποιήσετε την πρόσληψη αλκοόλ, να απαλλαγείτε από τον εθισμό στη νικοτίνη, να τρώτε σωστά και να ομαλοποιείτε τη σεξουαλική σας ζωή. Ωστόσο, το να κάνετε χωρίς μια πορεία βασικής θεραπείας δεν θα λειτουργήσει. Η λήψη φαρμάκων είναι η κύρια προϋπόθεση για την πλήρη ανάρρωση.
Ενδείξεις για νοσηλεία
Τις περισσότερες φορές, η θεραπεία πραγματοποιείται σε εξωτερική βάση. Σε περιπτώσεις όμως που η νόσος δεν μπορεί να διορθωθεί και έχει τάση για υποτροπή, ο ασθενής παραπέμπεται σε νοσοκομείο όπου η θεραπεία είναι πιο αποτελεσματική.
Ιατρική μέθοδος θεραπείας
Αυτή η μέθοδος στοχεύει στην εξάλειψη της υπάρχουσας μόλυνσης, στην ομαλοποίηση της κυκλοφορίας του αίματος, στη βελτίωση της αποστράγγισης των λοβών του προστάτη, στη διόρθωση του ορμονικού υποβάθρου και της ανοσολογικής κατάστασης. Ως εκ τούτου, οι γιατροί συνταγογραφούν αντιβιοτικά, αγγειοδιασταλτικά, ανοσοτροποποιητικά, αντιχολινεργικά και αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
Εάν η παθολογία είναι βακτηριακής φύσης, συνιστώνται οπωσδήποτε αντιβιοτικά. Ο παράγοντας συνταγογραφείται με βάση τα αποτελέσματα της βακτηριακής καλλιέργειας έκκρισης προστάτη.Αυτό θα καταστήσει δυνατή την απομόνωση του παθογόνου με τον επακόλουθο προσδιορισμό της ευαισθησίας του σε ένα συγκεκριμένο φάρμακο. Με ένα καλά σχεδιασμένο σχήμα, η αποτελεσματικότητα της θεραπείας φτάνει πάνω από 90%.
Στη βακτηριακή μορφή, συνταγογραφείται μια σύντομη πορεία αντιβιοτικών. Συνεχίζεται μόνο εάν το σχήμα δώσει θετικό αποτέλεσμα. Η αποτελεσματικότητα της θεραπείας είναι περίπου 40%
Με χρόνιο πυελικό πόνο, η διάρκεια της πορείας των αντιβιοτικών δεν είναι μεγαλύτερη από ένα μήνα. Με θετική δυναμική η θεραπεία συνεχίζεται για ακόμη ένα μήνα. Εάν δεν υπάρχει αποτέλεσμα, το φάρμακο αντικαθίσταται από άλλο, το οποίο μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικό.
Οι αντιβακτηριδακοί παράγοντες από την ομάδα των φθοριοκινολονών είναι τα κύρια φάρμακα για τη θεραπεία της παθολογίας.Έχουν υψηλή βιοδιαθεσιμότητα, είναι ενεργά έναντι των περισσότερων gram-αρνητικών βακτηρίων, των ουρεοπλασμάτων και των χλαμυδίων, συσσωρεύονται στους ιστούς του προστάτη.
Όταν η θεραπεία με φθοριοκινολόνες δεν είναι αποτελεσματική, μπορεί να συνταγογραφηθούν πενικιλίνες.
Τα αντιβακτηριακά φάρμακα χρησιμοποιούνται για προληπτικούς σκοπούς.
Μετά τη θεραπεία με αντιβιοτικά, συνταγογραφείται θεραπεία με τη χρήση α-αναστολέων.Αυτή η στρατηγική θεραπείας είναι αποτελεσματική για ασθενείς που έχουν επίμονα αποφρακτικά και ερεθιστικά συμπτώματα.
Εάν οι διαταραχές της ούρησης και ο πόνος επιμένουν, μπορεί να συνταγογραφηθούν τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά, τα οποία έχουν αναλγητική δράση.
Με σοβαρές παραβιάσεις της ούρησης, πριν από την έναρξη της θεραπείας, πραγματοποιείται ουροδυναμική μελέτη και ενεργείται με βάση τα αποτελέσματα που λαμβάνονται.
Μη φαρμακευτική θεραπεία
Οι μέθοδοι θεραπείας χωρίς φάρμακα καθιστούν δυνατή την αύξηση της συγκέντρωσης των αντιβακτηριακών φαρμάκων στους ιστούς του αδένα, αλλά δεν συνιστάται η υπέρβαση της δόσης.
Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούνται οι ακόλουθες μέθοδοι:
- ηλεκτροφόρηση;
- Θεραπεία με λέιζερ;
- Φωνοφόρηση;
- Υπερθερμία μικροκυμάτων (εφαρμόζεται διορθικά).
Κατά την εφαρμογή της τελευταίας μεθόδου, η θερμοκρασία επιλέγεται ξεχωριστά. Η θερμοκρασία, που ορίζεται στην περιοχή 39-40 βαθμών, σας επιτρέπει να αυξήσετε τη συγκέντρωση του φαρμάκου στο σώμα, ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα σε κυτταρικό επίπεδο, εξαλείφει τα βακτήρια, ανακουφίζει από τη συμφόρηση. Η αύξηση του εύρους στους 40-45 μοίρες σας επιτρέπει να επιτύχετε ένα σκληρυντικό και αναλγητικό αποτέλεσμα.
Το λέιζερ και η μαγνητική θεραπεία χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό. Το αποτέλεσμα είναι παρόμοιο με το αποτέλεσμα των παραπάνω μεθόδων, αλλά έχει επίσης βιοδιεγερτική δράση στο όργανο.
Το διορθικό μασάζ πραγματοποιείται μόνο ελλείψει αντενδείξεων.
Χειρουργική μέθοδος
Η χρόνια προστατίτιδα γενικά δεν απαιτεί χειρουργική επέμβαση. Εξαίρεση αποτελούν επιπλοκές που αποτελούν απειλή για την υγεία και τη ζωή του ασθενούς. Η σύγχρονη χειρουργική θεραπεία επιτρέπει τη χρήση της ενδοσκοπικής χειρουργικής. Είναι ελάχιστα επεμβατική. Η αποκατάσταση είναι ταχύτερη και προκαλείται ελάχιστη βλάβη στο σώμα.
Η χειρουργική μέθοδος συνταγογραφείται για:
- σκλήρυνση του προστάτη?
- αδένωμα προστάτη?
- σκλήρυνση του φυματίου του σπόρου.
- ασβεστοποίηση στον προστάτη.
Σπουδαίος!Η χειρουργική επέμβαση αντενδείκνυται στο οξύ στάδιο. Η χειρουργική θεραπεία συνταγογραφείται από τον χειρουργό με βάση τα αποτελέσματα της μελέτης και τη συνολική κλινική εικόνα.
Πρόγνωση για χρόνια προστατίτιδα
Οι γιατροί είναι επιφυλακτικοί όσον αφορά την πρόβλεψη της έκβασης της νόσου. Είναι σπάνιο να επιτευχθεί πλήρης ανάρρωση. Βασικά, η χρόνια προστατίτιδα περνά σε στάδιο μακροχρόνιας ύφεσης. Τα συμπτώματα εξαφανίζονται, ο αριθμός των ούρων και του αίματος επανέρχεται στο φυσιολογικό. Για να μην γίνει πιο ενεργή η χρόνια προστατίτιδα και να μην προκαλέσει επιπλοκές, είναι απαραίτητο να ακολουθήσετε όλες τις συστάσεις ενός ειδικού.